المكان ارض الوطن
الحضور كل واحد لحقه فهم او فطن
كل واحد فى ارضها سكن او قطن
كل من ظهر على ارضها او بطن
مجموعه من شباب المسلمين
مجموعه كمان مسيحيين
وناس من كل شكل متلونين
مثقفين وفلاحين
صنايعيه ونجارين
فنانين ورسامين
وناس كنت تشوفهم تمللى
وناس كنت تشوفهم كل حين وحين
والمظلومين
والمجروحين
والمكلومين
والمهمومين
والعطشانين
والجوعانين
واسر المسجونين
واسر المعتقلين
والتعبانين
والزهقانين
واللى من سنين
مدفونين
والقاضى محمد فوزى بلقينى
والدفوع مفيش دفوع
ولا قابض ولا مدفوع
ولا موهوم ولا مخدوع
الكل فاهم الموضوع
دوله سنين بتنسرق
وكل ضى فيها بينحرق
دوله ناسها مظلومين
حتى مظلوم الورق
وكل قلم صوته انخنق
وكل حلم فيها انشنق
ولما الحرامى ينزنق
يلطم ويندب بالدموع
كنت فين لما مصر
كانت بتبكى عشان عيالها من غير دموع
لازم تتحاسب مفيش رجوع
قال الحاجب محكمه
سكت الجميع عن الكلام
والقاضى بلقينى بدا يحدد معالم الكلام
ويسرد بحكمته كل انواع الاتهام
والكل قاعد يسمع باهتمام
والقاضى بلقينى صعبان عليه
يكون حكم ما بين خواته
حبس حزنه جواه ولملم شتاته
وشاور اخواته
عشان يحدد قراراته
اصل التهم كانت كتيره
يصعب عليها الحصر
دخلت المحكمه ست وفى غايه الجمال
بتقول كفايه
قال القاضى
مين معايه
قالت له مصر
قام الجميع ينحنى على يدها
ويبوسوا ايدها ورجلها
طبطبت على كل الحضور
وجمعت كل الولاد ف حضنها
يرفع ولادها ايديهم للسما
يارب احفظ عزها
يا رب ا جمع شملها
يارب رجع لها
اللى سرقوه منها
واحفظها واحفظ ارضها
بكت العزيزه الغاليه
نزلت دموع على خدها
وبصت للقاضى وقالت
يا ابنى يا مه دموعى سالت
عشان عيالى اللى كان عيارهم فالت
خارت قواها ومالت
وقف عيالها تحت ايدها يرفعوها
معلش يا امه الغمه زالت
وقفت تلملم نفسها
كلمتيين حبت تقولهم من نفسها
يا اولادى اعذرونى دول ولادى
اعذرونى يا اولادى ياللى عارفين طعم الضنا
لو كان فيهم حد سىء
برضه كان فيهم اللى شفنا على ايدهم هنا
30 سنه
اللىسرق احبسوه
من على ارضى اطردوه
اللى مربهوش ابوه
خواته يربوه
ويادبوه ويعلموه
عشان تادبوه
واللى قتل ف يوم اخوه
لازم تقتلوه
العين بالعين
ومفيش اخ عندى اعز من اخوه
نطق بلقين
وهو بيمسح دمعته
اللى امرتى بيه يا امى هنعملوه
_____________